ไดอารีกับความทรงจำของวันวาน

ดิฉันชื่อด.ญ.ศิรลักษณ์    สุวนิชกุล ม.2/8 เลขที่ 37 ไดอารีกับความทรงจำของวันนวานของฉัน คือ  เมื่อตอนฉันยังอายุ 6ขวบ อยู่ชั้น ป.1 มีคุณครูประจำช้้นที่ใจดี ตอนนั้นฉันอยู่กับยายเดินมาโรงเรียนกับยายทุกวันพอถึงโรงเรียนฉันก็จะร้องไห้เกือบทุกวันเพราะอยากอยู่กับยาย แต่มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อบิว เขามาบอกกับฉันว่าไม่ต้องร้องไห้หรอกเพราะยายเธอก็ขายของอยู่ที่โรงเรียนหลังจากนั้นมาชั้นป.1- ป.6 เธอก็เป็นเพื่อนสนิท ตอนป.4 ฉันได้ไปทัศนศึกษาที่ ดรีมเวิลร์สนุกมาก พอจบการศึกษาชั้นประถมไป เรา2 คนก็ต้องแยกจากกัน เขาไปเรียนต่อที่โรงเรียนใกล้บ้านของเขา ฉันก็มาเรียนโรงเรียนที่อยู่ในตลาดคือโรงเรียนถาวรานุกูล อยู่มัธยมศึกษาปี่ที่ 1/8 ฉันโชคดีมากได้เจอเพื่อนที่อยู่โรงเรียนประถมคนหนึ่งที่ไม่ค่อยสนิท แต่ตอนนั่งเรียนก็ต้องนั่งด้วยกันครึ่งเทอม แล้วฉันก็ไปหาเพื่อนใหม่ไปไหนก็ไปด้วยกัน และสถานที่
สถานที่แห่งนี้สนุกมาก เป็นความทรงจำของฉันเลย ที่อยากไปอีกครั้ง และอยากไปกับเพื่อนเก่าทุกคนและถ้าเจอเขาฉันอยากบอกเขาว่าคิดถึงเขามาก



 ด.ญ.ศิริลักษณ์  สุวนิชกุล ม.2/8  เลขที่ 37